Gdy dajesz za dużo

rozwój osobisty, dążenie do akceptacji i spełnienia, samodoskonalenie się.

Gdy dajesz za dużo

Katarzyna
19 lipca, 2021
pomoc, rozwój osobisty

Asia – coach, aktywnie pomogła kobietom po rozwodzie. Po pewnym czasie zaczął doskwierać jej brak konsekwencji lub ich zmiany oraz brak monetyzowania jej pracy. Porzuciła zajęcie, które było jej pasją i wynikało z osobistych doświadczeń.

Dodam od siebie, ze szkodą dla ludzi.

Tak się dzieje, gdy dajesz za dużo. Bez równowagi. Niestety slogany, wychowanie o tym, że trzeba dawać, być dobrym, nie pomagają. Często wprowadzają w poczucie winy. Narzucają system myślenia.

Gdy dajesz za dużo

Trzeba się zastanowić dlaczego dajemy.

Chcemy, czuć się potrzebnym

Wiemy lepiej i naprawiamy innych.

Mamy wzorce i przekonania z dzieciństwa

Boimy się odrzucenia

Nie umiemy odmawiać

Chcemy czuć aureolę bycia dobrym

Nie doceniamy się

Nie chcemy konfliktów

Być może tu pojawi się las rąk oburzenia i ja w tym lesie kiedyś byłabym pierwsza. Bolesna informacja, że moje dawanie to przemoc, skutecznie spowodowała z rezygnacji z pomocy innym na pół roku. Choć przedtem często mówiłam o równowadze dawania i brania. Dopiero ten komunikat, wylał mi zimną wodę na głowę, w mojej misji nie było mnie. Ważniejsi ode mnie byli inni, a dla siebie nie byłam dość ważna.

Nie ma pomocy bezinteresownej.

Zawsze czy to podświadomie, czy świadomie jest oczekiwanie. Wdzięczności, poczucia bycia lepszym, spełnienia dobrego uczynku, strachu odrzucenia. I to nie jest źle. A zdawanie sobie z tego sprawy zapobiega wielu rozczarowaniom, porzuceniom, nieporozumieniom. I najważniejsze, świadomej pomocy z poszanowaniem i uwagą na siebie i innych.

Gdy pomagasz, dbaj o sobie, nie masz niewyczerpanej energii. A nie zauważysz, gdy się wypalisz. Pomagając, tego nie czujemy.

Zapytaj siebie

Czemu chcę pomóc?

Co stracę, gdy pomogę?

Co stracę, gdy nie pomogę?

Co zyskam, gdy nie pomogę?

Co zyskam, gdy pomogę?

Pomyśl czemu dajesz za dużo?

Pomagasz, jesteś ważny dla świata.

Nie zaniżaj stawek, nie rozdawaj siebie.

Tak jak innym, pomóż sobie. By świat mógł się długo cieszyć Twoimi zasobami.

_____

Doświadczenie, które służy

Zapraszam na proces “Marki z duszą” – praca indywidualna

Czytaj więcej

Brak komentarzy

Rozwój osobisty

O poszukiwaniu wolności

Katarzyna
15 lipca, 2021
rozwój osobisty, wolność

Jako mała, 3-4 letnia dziewczynka, uciekałam. Myślę sobie, że zwiedzać świat.

Nie bardzo potrafiłam zrozumieć, dlaczego nie mogę. Kazali się słuchać.

W szkole, nie bardzo rozumiałam, czemu trzeba się uczyć i siedzieć na twardych krzesłach. Gdy świat jest taki piękny. Kazali się uczyć.

Nie mogłam doczekać się końca szkoły, wówczas na pewno będę wolna.

No i przyszła dorosłość, rachunki, obowiązki.

Pamiętam taki dzień, gdy jako młodej żonie, mój mąż powiedział mi, że nie mogę codziennie jeść płatków na śniadanie, bo nas na to nie stać. Nie tak miała wyglądać moja wolność…

Zmieniałam pracę z etatu na własną działalność.

Tak oczywiście, na etacie kazali pracować.

I cóż okazało się, że na własnym okręcie są rachunki i potrzeby, nie tylko moje.

A i rzeczy, które kupowałam, miały być przepustką do poczucia wolności. Odmowa sobie to przecież ograniczanie.

Gdy tylko coś mnie ograniczało, zmieniałam, rezygnowałam, konsumowałam.

Nic tej wolności mi nie dało.

Pewnego dnia zachorowałam, nie mogłam pracować. Skończyły się oszczędności, dosłownie nie miałam na chleb. Wówczas pomogła mi kolejny raz, moja mama. Dała mi 6000 zł. Obiecałam sobie, że to ostanie 6000 zł.

Tego samego dnia, założyłam budżet domowy.

Pierwszy raz miałam kontrolę nad tym, ile wydaję. Przedtem żyłam w strachu, nie wiedząc, czy nie za dużo. Co tam… , było stanowczo za dużo

I paradoksalnie strach, który mnie ograniczał, przestał być strachem. A ograniczenia, których się bałam, sprawiły, że poczułam się wolna, gdy zrozumiałam, że mam sprawczość.

Kontroli pieniędzy.

Kontroli wagi i zdrowego jedzenia.

Mówienia nie.

Komunikowania potrzeb.

Odmawiania sobie, gdy czegoś nie powinnam.

Odmawiania innym, gdy nie mam zasobów.

Prawo do bycia omylną i niedoskonałą

I nie chodzi tu o kontrolę, ale o przestanie być zależnym od poczucia wolności. To dążenie do poczucia wolności jest czynnikiem ograniczającym. A wolność jest stanem, który się ma w sobie, pomimo ograniczeń.

Gdy ktoś do niej dąży i ciągle mu czegoś brak, wszędzie mu niewygodnie, a eliminacja ograniczającego składnika, nie pomaga. Zmienia pracę, partnerów, wydaje za dużo pieniędzy. Tej wolności może nie znaleźć, jeśli nie poszuka w sobie.

U mnie była to sprawczość, ale też akceptacja, że nie mogę mieć wszystkiego. A nawet, gdy będę miała, nie da mi to poczucia wolności.

Zrozumienie, że odpowiedzialność za swoje życie, mam JA.

Przeczytałam post pewnego pana o wolności i o tym, że dopiero dochód pasywny mu ją przyniósł.

I pomyślałam, dlaczego tak mu zależy na pieniądzach? Co się kiedyś stało, że one są jej Wyznacznikiem? Co będzie, jeśli dochód pasywny się skończy?

Tak, tak… wiem, pieniądze są ważne.

Ale wiem również, że najbardziej wolni są Ci, którzy nie szukają wolności, szczególnie na zewnątrz.

Jak myślisz?

______

Przepracowane doświadczenie, które służy.

Byłam w tym miejscu, jeśli tam jesteś, wiem, jak tam jest.

Zapraszam na proces Marki z Duszą.

Coaching i Mentoring.

Czytaj więcej

Brak komentarzy

Rozwój osobisty

Samotność

Katarzyna
12 lipca, 2021
rozwój osobisty, samotność

Samotny czy sam?

Najpiękniejszym prezentem jaki możesz sobie dać, to nauczyć się być ze sobą.

Często możesz przeczytać, można być samemu, ale nie samotnym.

I to tak prosto i pięknie brzmi… , ale dla mnie nie było łatwe.

Gdyż pozostawanie samej oznaczało bycie z emocjami, myślami, których nie mogłam pomieścić.

Brak siły, by mierzyć się z trudnościami bez wsparcia. Nawet gdy ktoś słucha i tak nie siedzi w głowie lub bagatelizuje problemy, które być może są niewspółmiernie. ALE w Twojej głowie takie są…

I ta pustka… Żadnego ramienia, który zdejmie z Ciebie ciężar i powie już nie musisz, jestem przy Tobie, pomogę.

A najlepiej zrobi za Ciebie

Złość na samotność.

Rozpacz, czasem kompulsywne poszukiwanie towarzysza.

Czy jednak ktoś rozwiąże za Ciebie problemy, zakręci kurek z emocjami, by przestało boleć. I czy można innym przeszkadzać, mają swoje sprawy lub może wstydzić się, że nie dajesz rady?

I tak bycie samemu, staje się samotnością, nawet gdy obok jest ktoś.

Podobno umieramy sami. Marna pociecha.

Krok za krokiem, uparłam się polubić bycie ze sobą i uczyłam się tego. Pierwsze, samotne wakacje, były szokiem. Cóż robić sama ze sobą, tak dla nikogo, nie dawać, siebie dla nikogo? Jaka to przyjemność dotykać wody. Przyjemność bowiem czerpałam z radości innych. Sama sobie nie potrafiłam jej dać.

Proste rzeczy, których zaczęłam się uczyć. Pytałam, co mi sprawia przyjemność, na co mam ochotę? Początkowo niechętnie, bez wiary i z przymusem. Przyglądając się myślom i uczuciom. Odkryłam, że przyroda i bycie z nią daje ukojenie, podobnie zwierzęta i zapisywanie myśli.

Nie mów proszę nikomu, że coś jest proste, bo dla Ciebie takie jest.

Dla mnie od bycia samej, radzenia z emocjami i myślami, była droga. I to jest ok.

I dziś wolę pokazywać innym, by żyć w prawdzie, bowiem ona i tak jest zagrzebana w środku i znajdzie drogę.

Jeśli czujesz się samotny, nie jesteś jedyny.

Niezależnie od przyczyn, można nauczyć się bycia ze sobą, odkrywania przyjemności z tego.

Proś o pomoc.

Długo zajęło mi znalezienie wartościowych osób, które mnie wesprą.

Zdjęcie wstydu i pozwolenie na pomóc, zaufanie.

Nie uwieszać się. Rozumieć, że to ja jestem za siebie odpowiedzialna i najlepszym wsparciem.

To moja droga.

Powtórzę moje kroki, byś miał z czego czerpać:

Jak przestać czuć się samotnym?

1. Uznanie, że jesteś samotny i to nie wstyd lub obciążenie, powód rozpaczy.

2. Podjęcie decyzji o pracy.

3. Przyjęcie postawy obserwatora, przyjmowanie i bycie emocjom i ich akceptacja.

4. Wzmocnienia zewnętrzne: przyroda, zwierzęta, pasja, pisanie.

5. Uczenie się siebie, co mi sprawia przyjemność, jakie są moje wartości, co przeszkadza i dlaczego.

6. Prośba o pomoc, terapia, przyjaciel.

Nauki kochania siebie, godzenia z prawdą o sobie, ludziach i emocjach. Cały czas nią kroczę.

Ty masz swoją drogę, inną, równie ważną.

Gdyż dla siebie jesteś najważniejszy.

________

A jeśli potrzebujesz pomocy w tym zakresie, zapraszam Cię do kontaktu.

Czytaj więcej

Brak komentarzy

Rozwój osobisty

Akceptacja Jak zaakceptować?

Katarzyna
2 czerwca, 2021
akceptacja, rozwój osobisty, samoakceptacja

Akceptacja

Jak zaakceptować?

Różnych jej odcieniach, od wyglądu fizycznego, po przeszłość.

Gdy ma się zgodę na rzeczy, na które nie ma się wpływu, żyje się łatwiej.

Akceptuj, czego nie możesz zmienić, zmieniaj, to co możesz.

Zapraszam

Czytaj więcej

Brak komentarzy

Refleksje

Trudne rozmowy – czyli jak rozmawiać?

Katarzyna
25 maja, 2021
jak rozmawiać, rozwój osobisty

Trudne rozmowy.

Znacie takie?

Kiedyś nie potrafiłam rozmawiać, unikałam konfliktów, chciałam się dopasować, bałam się emocji, napięcia, krytyki czy odrzucenia. Nie potrafiłam wytrzymać. Zwykle uciekałam lub wybuchałam. By w końcu zrozumieć, że to również umiejętność, kompetencja w inteligencji emocjonalnej i się tego uczyć. Wynika to również z przeniesionych schematów z dzieciństwa, strachu przed kłótnią, złą atmosferą. Jako DDA przybierałam rolę ratownika, łagodziłam konflikty, stawałam w obronie w mojej ocenie słabszych, pokrzywdzonych, przejmuj ich emocje i odpowiedzialność za nie, często źle oceniając.

Trudne rozmowy to te, w których są emocje, gdy nam zależy. Z szefem o awans czy partnerem o życie.

Gdy chodzi o rację, trudno jest zostawić i powiedzieć, możemy się nie zgadzać, ale szanować. Z uporem maniaka przekonujemy, bo brak racji to dotkniecie ego i poczucia wartości. Czasem unikamy emocji czy rozczarowania czy odrzucenia i krytyki.

Tymczasem trudne rozmowy są oczyszczające i przynoszą rozwiązania.

Moje rady na trudne rozmowy.

Nie projektuj strachu przed, nie podsycaj. Nie zakładaj intencji czy wyniku.
Obserwuj siebie podczas rozmowy oraz swoje myśli i emocje.
Gdy widzisz, że emocje w skali od 0 do 10 są w górnym przedziale, przerwij, ochłoń. Umów się wcześniej na to z partnerem.
Wybierz neutralne miejsce, nawet w swoim domu, np. specjalny pokój, gdzie będziesz rozmawiał.
Słuchaj, nie przerywaj. Poproś rozmówcę o to samo, np. na zasadzie kanapki najpierw ja, potem ty.
Parafrazujcie. Czyli powtarzajcie co usłyszeliście. Czasem inaczej się rozumiemy, interpretujemy, często mimo powtarzania, przekonania są tak zakorzenione, że nie dopuszczamy wyjaśnień drugiej strony.
Daj prawo do odczuć rozmówcy, nawet jeśli Ty jesteś inny, jesteśmy różni.
Dopuszczaj swoje błędy, odmowę.
Bądź szczery przed sobą i partnerem.
Szanuj, nie obrażaj. Nie jesteś odpowiedzialny za czyjeś uczucia, ale nie depcz je specjalnie.
Nie oceniaj. Czasami nie znamy faktów, a już oceniamy, myląc się. Robimy to na podstawie własnych przekonań, nie biorąc pod uwagę, że ktoś może mieć inne poglądy, doświadczenia, charakter.
Przyjmij, że odmienne zdanie rozmówcy nie jest atakiem, nie umniejsza Ci, nie jest porażką.
Emocje innych nie muszą być Twoje, nie przejmuj ich. A one jak zaraza ;), bo emocje to energia, potrafią wnikać w nas.

Zastanów się, po co Ci ta rozmowa, chcesz wyjaśnień czy wojny, upustu napięć. Twoje nastawienie czy projektowanie intencji rozmówcy ma znaczenie dla jej przebiegu.

Gdy jesteś mocno osadzony w sobie, dopuszczasz błędy, nie potrzebna Ci racja, jednak dla siebie stawiasz granice, nie obrażasz się, słuchasz. Wiesz kiedy to walka z wiatrakami i nie sensu przekonywać nieprzekonanego, a kiedy to rozmowa dwóch osób o różnych poglądach. Gdy czujesz się dobrze ze sobą i wartościowy, trudne rozmowy przestają takie być, nawet gdy ich wynik nie jest zadawalający.

Dodasz coś od siebie?

Czytaj więcej

Brak komentarzy

Rozwój osobisty

Jak słuchać, by usłyszeć?

Katarzyna
1 kwietnia, 2021
rozwój osobisty, słuchanie

Usłysz

Zawodowo słucham i dziś wiem, że to jedna z najważniejszych rzeczy, jakie się nauczyłam.

Gdyż często bardzo chcemy być wysłuchani, uznając, że nasze problemy są ważne, jednak rzadziej słuchamy. Przerywając, odbierając inaczej, niż było w zamiarze, obrażając się czy ignorując potrzeby innych. Powodem jest czasem zranione, zaniedbane ego w przeszłości ego, egocentryzm, postrzeganie świata wyłącznie przez swoje ja, uznawanie, że my jesteśmy najważniejsi, nasze problemy najstraszniejsze, a zdanie najważniejsze.

Rozumiem, bo tam byłam, jednak nie zmienia to problemu braku słuchania, komunikacji i niezaspokojenia potrzeby wysłuchania.

Słuchać zaczyna się gdy:

Kochanie siebie. Uznaję za kluczową wartość. Kochanie siebie daje przestrzeń na innych, ciepłe uczucia, życzliwość i empatię. Wcześniej potrzebujesz zapełnienia, czyli wysłuchania lub jesteś zamknięty.
Masz poczucie wartości na wysokim poziomie, nie potrzebujesz trwać przy swojej racji, bronić ego. Wiesz, również, że pomyłka nie oznacza głupoty i ośmieszenia.
Wyleczysz wszelkie zranienia wewnętrzne. Krzywda to cień, który nie dopuszcza światła. Nie wpuszcza innych ludzi, powoduje brak zaufania.
Widzisz innych problemy i potrafisz zrozumieć, że nawet ten dla Ciebie błahy, może być nie do przejścia, dla innych.
Przyjmujesz ludzi, takimi jacy są. Nie rażą Cię ich niedoskonałości.

Nie jesteśmy tacy sami. Mamy różne doświadczenia, emocje, wartości, temperament, wykształcenie, geny. Możemy rozumieć i widzieć świat inaczej.

Co pomaga w słuchaniu?

Uwaga, skupienie, nie przerwanie, zamykanie odpowiedzi, np. weź przestań. Kończenie zdań za innych, bo zakładasz, że wiesz, co ta osoba, chce powiedzieć.
Akceptacja, Często ludzie nie oczekują rad, jeszcze mniej oceny. Chcą po prostu wysłuchania, obecności, zrozumienia, czasem wsparcia.
Pytanie, czego ode mnie potrzebujesz?
Dyskusja, nie walka. Każdy ma swoją rację i ma do niej prawo.
Parafraza czyli powtarzanie wypowiedzi jeśli nie rozumiesz.
Odpuszczanie, niektóre wojny nie mają sensu i szkoda Twojej energii. Może ktoś bardziej potrzebuje racji. To nie umniejsza.

Wartościowa informacja zwrotna, ja uważam, że na prośbę. Czyli taka, co Ty byś zrobił na miejscu osoby pytającej, bez nacisku i oceny. Podana z szacunkiem i empatią.

Uwaga na słowa. Pod nimi jest prawda. Niektórzy jej nie widzą, ukryta jest w podświadomości lub nie chcą czy boją się o niej powiedzieć.

Niewerbalny przekaz, co mówi ciało, a co słowa.

Jak się czujesz, gdy chcesz być wysłuchany, a w zamian otrzymujesz lekceważenie, ocenę? Podobnie czuje się druga strona. Jeśli nie dasz nic w zamian, nie słuchasz, znikną partnerzy.

Kiedyś powiedziano, milczenie jest złotem, mowa srebrem.

Ja mówię uszy ponad nimi.

Tyle można się dowiedzieć, dać część siebie, pomóc.

To jest moja nauka, tej niesłuchającej kiedyś, dodaj coś od siebie, o słuchaniu.

Czytaj więcej

Brak komentarzy

Rozwój osobisty

Toksyczni ludzie

Katarzyna
25 marca, 2021
rozwój osobisty, toksyczni

Czy toksyk zawsze jest toksykiem?

Jak rozpoznać ludzi toksycznych i z nimi sobie radzić?

Toksyczni ludzie, kim są i jak z nimi sobie radzić.

Czytaj więcej

Brak komentarzy

Rozwój osobisty

Jak znaleźć sens życia?

Katarzyna
22 marca, 2021
rozwój osobisty, sens, sens w życiu

Poczucie wartości, to ono sprawia, że możemy więcej lub stoimy w miejscu, zaplątani w niewidzialną nić niskich przekonań o naszych możliwościach i wartości dla siebie i świata.

A może być pięknie i po co tracić życie, które ucieka koło nosa. Bo nasz umysł uwierzył, że nie dasz rady, możesz mniej.

Jakie znaczenie ma poczucie wartości w życiu, dlaczego czasem jest zaniżone i jak je wzmocnić?

Czytaj więcej

Brak komentarzy

Refleksje, Rozwój osobisty

Kryzys, jak wykorzystać?

Katarzyna
15 marca, 2021
kryzys, rozwój osobisty

Kryzys – załamanie emocjonalne często z objawami somatycznymi na skutek zdarzenia. Czasem nieświadomie przywołanego, a czasem , niespodziewanego. Charakteryzuje się zalewanie się emocjami smutku, złości, rozpaczy.

Jeśli dotyczy własnych emocji, każdy ważny, obojętnie z jakiego powodu, utraty pracy, bliskiej osoby, wypalenia czy innego powodu…

Jeśli obecnie przeżywasz kryzys, nie mogę sobie wyobrazić, jaki to ból.

Zastanawiałam się, jak ugryźć temat, teoria, mantry, rady…

Doszłam do wniosku, że podzielę się moim doświadczeniem i tym, czego się nauczyłam dzięki kryzysom. . Jak opowiedzieć o cierpieniu?

Być może moje kryzysy małe, w porównaniu do Twoich, jednak, to jak z nimi sobie poradziłam, pomoże Ci.

Zapraszam na nowy odcinek na kanale YouTube.

Kryzys, jak wykorzystać

Czytaj więcej

Brak komentarzy

Emocje, inteligencja emocjonalna, Rozwój osobisty

Nadmierne zamartwianie się

Katarzyna
11 marca, 2021
emocje, rozwój osobisty, zamartwianie się

Jeszcze nie wiesz, co się wydarzy, a już się MARTWISZ.

… że nie starczy pieniędzy,

… zachorujesz,

… wrócisz do nałogu.

Jeden powód do strachu kończy się, zaczyna drugi.

Kto to zna?

Czyli nawykowe zamartwianie się o przyszłość.

Nawyk – stale powtarzany, wyuczony schemat myślenia.

Powody:

Zaburzone poczucie bezpieczeństwa w dzieciństwie. Dysfunkcyjna rodzina. Przeniesienie strachu na teraźniejszość. Organizm nie umie inaczej funkcjonować jak w niepokoju.

Przeniesienie schematów działania rodziców. Mama cały czas się martwiła, dorosłe dziecko też to robi w swoim życiu.

Traumatyczne doświadczenia.

Szok pourazowy.

Sposoby radzenia sobie.

Nauka racjonalnej oceny rzeczywistości, na podstawie faktów.

Sprowadzanie umysłu do tu i teraz. Teraz nic jeszcze się nie dzieje.

Praktyki medytacyjne, wyciszające, wdzięczności, uważności.

Gdy martwienie przechodzi w lęk uogólniony, konieczna terapia.

Jak każdy nawyk, nowe nawykowe myślenie, czyli sprowadzanie umysłu do tu i teraz, niewybieganie w przyszłość, wymaga czasu i pracy.

Najważniejsze to zrozumienie, że czasami strach nie wynika z realnego reagowania na zagrożenie, tylko z nawykowego, nieracjonalnego nauczenia umysłu życia w niepokoju. Jeśli umysł przez lata, od dzieciństwa żył w stanie strachu, musiał stale czuwać, przeżywał traumy, na przykład kłótnie rodziców, teraz oczekuje tego samego. Boi się, czeka na stresujące sytuacje, zamartwia się.

Jak może inaczej, skoro od lat tylko znał strach. Taki sam czas musi upłynąć, by nauczyć go ciszy. Umysł będzie się bronił, bo stan niepokoju już zna, a stres jest dla niego narkotykiem.

Nie poddawaj się i pracuj, wyciszaj się, któregoś dnia osiągniesz stan spokoju.

Czytaj więcej

Brak komentarzy

1 2 Dalej

Tag : rozwój osobisty